Hey lieverds!
groetjes uit trois rivieres!
nieuwe foto's op hyves.. we liggen hier tot zondag waarschijnlijk dus er komt nog een langer berichtje. Ow en ik word misschien gepubliceerd!!
*trots*

later meer.

Kussen

Vliegende koektrommels

Hey allemaal, het is weer een zondag op zee. Uitgelezen moment voor een het
componeren van een nieuwe blog. Geen idee meer waar ik gebleven was maar we zijn
dus vanaf Skagen naar Immingham gevaren om pepcokes (hoe schrijf je dat?) te laden. Daar hebben we een dagje over gedaan en ik heb welgeteld 10
minuten op de wal gestaan om even een stukkie chocola te kopen, maar was toch
wel fijn om even een vreemd gezicht te zien.
In Immingham zijn Martijn en de vorige ouwe ingewisseld. De nieuwe Martijn heet Koen. Aardige kerel en in tegenstelling tot Martijn de rust zelve. Hij woont in Toronto sinds hij aan
boord bij de HAL (cruise schip) hopeloos verliefd is geworden op de Canadese lead zangeres. Wel een grappig verhaal.
Net als Martijn werkt hij voor een uitzend bureau en heeft bij allerlei soorten schepen gevaren. De nieuwe ouwe is beer van een vent. Lang en met een flinke kerstman buik. Hij woont in Frankrijk en heeft iets van 7 kiddo's. In tegenstelling tot de vorige kap is hij niet zo'n plaaggeest. Een echte rustige goedzak, tenminste zo komt hij tot nog toe over. Maar hoewel de
sfeer aan boord ineens een stuk rustiger is (op het onophoudelijke gebleer van
de stuur na) wordt de zee er niet kalmer op. Mijn mooie panettonne blik vliegt me nog steeds om de dag om m'n oren (hij staat in in de boeken kast, ik ben vol goeie hoop).
Geeft verder niet, in de machine kamen hebben we het minste last van het weer en in
m'n hut ben ik alleen om te slapen. Alleen toen ik naar het middenherft aan het
wandelen was en instinctief voor de hoge kant van het schip koos, kreeg ik wel
een plensje water voor m'n giechel.
Ik heb in de machinekamer de laatste tijd leuke dingen gedaan; verstuivers getrokken en afgeperst en wel 3 HD brandstofpompen overhaalt. Krijg je best danootje power van om met een
momentsleutel van een meter iets met 200 Nm vast te hengsten. Bovendien moeten
de 50 kilo zware krengen van een brandstofpompen iedere keer de trap op naar de
werkplaats.
Ik vind het prettig werken met de meester en met Bomer. Bomer had in
Antwerpen zijn meisje zwanger gemaakt trouwens, dat hebben we gister uitgebreid
gevierd met pils, maar vandaag kreeg hij een mail dat zijn vriendin een miskraam
heeft gehad. Soms is het echt kut dat je zo ver van huis bent. Ik baal echt als
een stekker voor hem, je had m moeten zijn grijnzen toen hij hoorde dattie pappa
werdt. Mijn eerste verslag is eindelijk af en goedgekeurd en kan in three rivers
op de post en ik heb vandaag weer op turbo speed aan m'n MK verslag gezeten. Ik
krijg nog een keer typ eelt! In Canada gaat ninja turtle mees van boord en
krijgen we vieze Bert (van de longontsteking) weer terug.
Na Three Rivers gaan we hoogst waarschijnlijk richting Spanje. Daar gaan Koen en Bomer van boord die weer worden afgelost door flippen. Dan zitten we alleen met vieze bert, de stuur
en de kap. Nou hasta la pasta!Kus

Tussenspel

Merel vaart inmiddels buiten bereik van gsm palen ergens onder IJsland richting Canada. ETA 31 oktober. We hopen op blog voor die tijd, maar ze zit weer in de machinekamer. Dat is een druk bestaan hebben we begrepen. Wat een lawaai ook!
Rustige wal groet,
Mama van Merel

Hollandsch weer

Hey daar, voor het eerst dan toch echt een beetje weer gehad. Het koekblik wat
ik van m'n broertje en ze meisje had gekregen vloog me om half 4 snachts om de
oren, en toen ik om zeven uur definitief mijn nest uit moest werd bleek eindelijk
mijn bureau opgeruimd!
De rest van m'n hut daarentegen was afgestouwd met tijdschriften, halve treetjes frisdrank en papierwerk. Zelfs mijn overlevingspak had de weg van de ene hoge kast richting de andere gemaakt.
Goed sta je dan met lodderige oogjes en je olie spuitje brandstofpompen te smeren in
de hoop dat je niet in de motorkist donderd. Maakt het weer een uitdaging zeg ik
maar zo. Het was even vervelend toen ik in een olieplas een zwieper maakte met
een tl lampje in m'n handen, maar gelukkig alleen maar nog meer blauwe plekken.
We zijn nu vanaf Skagen, waar we hebben geankerd om te schuilen voor het weer
waar we nu door heen varen, naar Immingham, Engeland, aan het varen. Daar gaan
we lading oppikken voor Three Rivers Canada.
Ik wel echt blij dat ik weer lekker in de machinekamer aan het werk ben. Dekdienst is zo veel administratie wachten en geouwehoer aanhoren. Het enige leuke aan de dekdienst sinds Pekka van boord is was, met Martijn ouwehoeren en dingetjes aan dek slopen en of fiksen.
Uiteindelijk is Martijn (die stiekem Pieter heet) toch een hele beste kerel als
je een beetje gewend bent aan zijn hoge stuiter gehalte. Ik vind het dan ook wel
jammer dat hij straks in Immingham van boord gaat om met z'n decadente bips op
Curacao te zitten (hurricane season maarja het blijft de carib).
In immingham krijgen we een andere nederlandse uitzendkracht aan boord om dat de filipijn die zou komen geen visum bleek te hebben. Dus tot Canada Hollandse tweedes. Ook gaat
de kap van boord en komt er ene Visser voor terug. Schijnt nogal van het houtje
te zijn maar wel een goeie kerel. We shall see.
Ik hoop wel dat hij de eerste stuurman de mond een beetje kan snoeren. Alle gezelligheid wordt overstemd door zijn elle lange verhalen die hij zonder schroom zelfs over de kapitein uit
brult. Ow en trouwens ik haaaaat verslagen tikken... Verder gaat het hier
allemaal prima, we gaan alleen wel de echte kou tegemoet en ik heb nog nergens
thermo ondergoed aan kunnen schaffen. Ik ben benieuwd, alles blijft hier maar
veranderen en ik weet nooit waar ik aan toe ben. Dus we zullen het wel zien
fotograferen en beschrijven.
Had ik al verteld dat ik bijna verkocht was voor twee kamelen en een geit in Antwerpen? En dat ik een hele middag op mijn eigenste bank in amsterdam heb gezeten?
Waarom gaat die tijd toch zo snel..
Liefs, kussen en all that jazz

Verhalen, verhalen en verhalen

Hey daar op het droge, alles goed en wel?
Ik zit nu weer op zee maar heb in de afgelopen tijd (geen idee of het een week is of
misschien wel twee) zo veel onregelmatigheden meegemaakt dat er van ritme geen
sprake is. Iedere keer is het niet zeker waar we heen gaan en wat we gaan laden.
In Antwerpen hebben we wel op drie verschillende kades gelegen. Eerst om het
staal te lossen, daarna midden in de stad om te wachten tot onze volgende lading
beschikbaar was (was heel leuk, lekker wezen stappen en zelfs nog een treintje
naar Amsterdam gepakt voor een paar uurtjes) en daarna gingen we naar de laatste
kaai waar we kolen hebben geladen. Vieze meuk is dat zeg! Het stof slaat meteen
op je longen en ik moet zeggen dat m'n ogen er ook niet al te vrolijk van
werden. In de tussentijd zijn we ook al naar Duinkerken geweest waar we het
zooitje weer hebben gelost. Daar heb ik voor het eerst in m'n eentje een
loswacht gelopen, dat betekend letten op de ballast, de stabiliteit en eventuele
schade die de monsterlijke grijper (35 ton) aan het schip maakt.
Dat alles moest in overleg met de voorman die natuurlijk weer 2 en een half woord Engels sprak
en dus gingen de verhandelingen in het Frans. Best ingewikkeld als je in het Frans scheepstermen wilt gebruiken. Toch is het me allemaal gelukt en begin ik
een beetje lekker m'n draai te vinden aan dek.
Dat kan maar één ding betekenen: ik moet binnenkort weer naar beneden.
Echt erg vind ik het niet want met de nieuwe eerste stuurman boter ik niet al te best (heeft hij waarschijnlijk zelf niet door trouwens) en Martijn gaat al weer bijna van boord. Voor hem komt een 40 jarige fillipijn terug, dus dan is de stuurman ontlopen door met de tweede mee te
lopen ook geen optie meer.
Voor nu zijn we onderweg naar hoek van holland, daar gooien we de spijker (anker, voor meelezende landrotten) uit tot verdere orders. Misschien windmolens in Denemarken,
maar nog steeds is niets zeker, zoals bijvoorbeeld of ik niet nu eigenlijk wacht
hoor te hebben en vreselijk mijn snor druk..
Ik ga maar eens mijn hut opzoeken en kijken of ik een verslagje tikken kan. Mijn
hut stink trouwens naar overleden stinkdier omdat ik mijn koelkast heb moeten
ontdooien en m'n tapijt daarbij nogal doorweekt is geraakt. Dat verhaal volgt
later wel weer. Kussen!

Antwerpen/Amsterdam

Hello dear dudes!
ik zit nu zo waar met mijn luie reet op mijn eigen bank. Ik had vandaag de toffe ingeving om maar een trein naar huis te pakken en bij Gijs op de koffie te gaan en even thuis te zijn. Het is wel bizar om op centraal te komen en gewoon als een toerist de weg kwijt te zijn. Fucking hey de metro is zelfs dicht.. Maarja dat terzijde, jullie vertellen over nederland slaat natuurlijk ook nergens op. We liggen nu dus in Antwerpen zoals mijn mamma al gezegd heeft. We liggen midden in de stad, 10 min vanaf het centraal station. Gister met Jurry en Martijn lekker wezen stappen. Bier in emmers die ik alleen met twee handen aan m'n mond kon zetten dus dat wilde wel. Op een geven moment waren er ook pina coloda's, gezellig dus. In de tussentijd zijn er een nieuwe stuurman en een nieuwe bootsman aan boord gekomen. De stuurman is een beetje een enge kerel. Hij stelde zich voor met een trillend alcoholisten handje. "BOT" tetterde hij in m'n oor en ik was er meteen van overtuigd dat het hier inderdaad om een botte boer ging. Hij houd erg van het geluid van zijn eigen stem en is een waarlijke "captain obvious". Zijn getetter brengt me vaker in de war dan dat het me helpt. Toch kan ik wel een hoop van hem leren. Ik moet alleen een mimi filter aanschaffen. Ik loop dus heel vaak met Martijn (tweede stuurman) mee. Ik vind het wel prettig om met hem te werken en vind het werk aan dek nu ook wel echt leuk worden. We gaan trouwens kolen laden in Antwerpen, maar die lading is pas woensdag klaar. Als we die laden gaan we naar duinkerken, dat is een stukje van niets en is meer werk voor een binnenvaarder. We hebben tenminste lading. Nu even eten, lekker pasta zoals het hoort gekookt door mijn broertje! Tot later lieverds!