Vliegende koektrommels

Hey allemaal, het is weer een zondag op zee. Uitgelezen moment voor een het
componeren van een nieuwe blog. Geen idee meer waar ik gebleven was maar we zijn
dus vanaf Skagen naar Immingham gevaren om pepcokes (hoe schrijf je dat?) te laden. Daar hebben we een dagje over gedaan en ik heb welgeteld 10
minuten op de wal gestaan om even een stukkie chocola te kopen, maar was toch
wel fijn om even een vreemd gezicht te zien.
In Immingham zijn Martijn en de vorige ouwe ingewisseld. De nieuwe Martijn heet Koen. Aardige kerel en in tegenstelling tot Martijn de rust zelve. Hij woont in Toronto sinds hij aan
boord bij de HAL (cruise schip) hopeloos verliefd is geworden op de Canadese lead zangeres. Wel een grappig verhaal.
Net als Martijn werkt hij voor een uitzend bureau en heeft bij allerlei soorten schepen gevaren. De nieuwe ouwe is beer van een vent. Lang en met een flinke kerstman buik. Hij woont in Frankrijk en heeft iets van 7 kiddo's. In tegenstelling tot de vorige kap is hij niet zo'n plaaggeest. Een echte rustige goedzak, tenminste zo komt hij tot nog toe over. Maar hoewel de
sfeer aan boord ineens een stuk rustiger is (op het onophoudelijke gebleer van
de stuur na) wordt de zee er niet kalmer op. Mijn mooie panettonne blik vliegt me nog steeds om de dag om m'n oren (hij staat in in de boeken kast, ik ben vol goeie hoop).
Geeft verder niet, in de machine kamen hebben we het minste last van het weer en in
m'n hut ben ik alleen om te slapen. Alleen toen ik naar het middenherft aan het
wandelen was en instinctief voor de hoge kant van het schip koos, kreeg ik wel
een plensje water voor m'n giechel.
Ik heb in de machinekamer de laatste tijd leuke dingen gedaan; verstuivers getrokken en afgeperst en wel 3 HD brandstofpompen overhaalt. Krijg je best danootje power van om met een
momentsleutel van een meter iets met 200 Nm vast te hengsten. Bovendien moeten
de 50 kilo zware krengen van een brandstofpompen iedere keer de trap op naar de
werkplaats.
Ik vind het prettig werken met de meester en met Bomer. Bomer had in
Antwerpen zijn meisje zwanger gemaakt trouwens, dat hebben we gister uitgebreid
gevierd met pils, maar vandaag kreeg hij een mail dat zijn vriendin een miskraam
heeft gehad. Soms is het echt kut dat je zo ver van huis bent. Ik baal echt als
een stekker voor hem, je had m moeten zijn grijnzen toen hij hoorde dattie pappa
werdt. Mijn eerste verslag is eindelijk af en goedgekeurd en kan in three rivers
op de post en ik heb vandaag weer op turbo speed aan m'n MK verslag gezeten. Ik
krijg nog een keer typ eelt! In Canada gaat ninja turtle mees van boord en
krijgen we vieze Bert (van de longontsteking) weer terug.
Na Three Rivers gaan we hoogst waarschijnlijk richting Spanje. Daar gaan Koen en Bomer van boord die weer worden afgelost door flippen. Dan zitten we alleen met vieze bert, de stuur
en de kap. Nou hasta la pasta!Kus