In de tussentijd

Hallo, al weer een tijdje gelden dat ik een blog geschreven heb, sorry daarvoor. Ik zal de avonturen van de tussentijd even voor jullie recapituleren. We zijn vanaf Italie door Gibraltar naar Rotterdam gevaren. Onderweg hebben we een volle dag vertraging opgelopen omdat er wel drie brandstofpompen vervangen moesten worden waarvan de bouten waren afgebroken en we bij Biskaje flink op ons flikker hebben gekregen van het weer.
Alle filipijnen en de Kaap Verdiaanse bootsman kotsen. De Hollanders nergens last van. Ik heb tot aan Rotterdam zo veel mogelijk beneden meegedraaid omdat ik het aan dek zat was. Er was weinig te doen en de smerige stuurman werdt steeds baldadiger. Ik vond de combinatie wachtlopen en sleutelen ook wel grappig. Zodra de nieuwe stuurman (aardige doch vreemde kerel) aan boord kwam ben ik van discipline gewisseld. Meteen druk bezig geweest beneden. Er waren surveyers (die zijn van de verzekering en keuren het schip al dan niet goed om te varen) een meneer van Alfa Laval voor de LO separator die nog steeds kaduuk is, en een meneer van Wartsilla voor de CPP unit die ook nog steeds kapot is. Daarnaast was er ook nog een Catapillar meneer die de hulpgenerator heeft gefikst.
We moesten van de surveyers wel een dag binnen blijven liggen omdat de Catapillar meneer de eerste dag niets kon doen zonder de juiste spare parts, maar uit eindelijk zijn we dan toch weer onderweg naar St Petersburg.
Wel een hoop geleerd van al die specialisten, vooral die van Alfa Laval want ik was zijn assistente voor die dag. Meteen nog even wat solenoid en constant flow kleppen vervangen en dan in st Petersburg hopelijk nieuwe onderdelen voor de separator.
Waarom is het hier trouwens eigenlijk zo koud? Tot twee dagen voor aankomst Rotterdam heb ik nog met m'n t-shirt op de brug gestaan. Nu zit ik met een muts op achter de pc en staan de ijssterren na het douchen op de binnenkant van m'n raam. Ik kan niet wachten tot ik weer in het
zuiden zit. Gelukkig zit ik het grootste deel van de winter aan boord en kan ik als ik thuis ben weer uitkijken naar de lente en zomer. Ik heb het hier aan boord ook nog erg naar m'n zin hoor. De meester is echt de shit, jonge kerel met goed gevoel voor humor en genoeg om over te praten. Ik begin in de machinekamer ook steeds meer thuis te horen nu ik het grootste gedeelte van de stores heb ingericht. Ik denk dat ik nog een heleboel kan leren van deze meester voor ik weg ga. Hij behandelt mij het minst als een meisje. Door me af en toe vol in m'n gezicht te wrijven dat ik onhandig ben of dingen niet weet, heb ik alleen maar meer drang om het goed te doen en het wel te kunnen.
Nu maar weer even takenboeken. Hopelijk morgen mn laatste verslag af.
Tot latert! Liefs uit het Kielerkanaal