vrijdag 4 september 2009

Eindelijk schoon!

Hallo lieve luisterkinderen!
Wat een leuke reacties! Daar gaat m'n zeemanshartje sneller van kloppen. Hier aan boord
gaat alles goed! We zijn (ongeveer, het blijft schipperen) zaterdag bij Baltimore.
Daarna gaan we naar charleston waarna we Antwerpen aandoen.
Na Baltimore mag ik op de brug werken.
Dat betkendent 's morgens navigeren en smiddags met de matrozen meewerken (het
engelse woord voor matroos is able seaman, vind ik toch bekwamer klinken dan
maritiem officier).
In charleston krijgen we staal aan boord waardoor het schip een stukkie ruiger gaat slingeren dan het nu doet (heeft met soortelijke massa enzo te maken), dus hopen op goed weer en een kotsemmertje bij de hand!
Ik zit nu al bijna een maand aan boord en dit zijn een paar dingen die ik me pas realiseerde
op zee; staand plassen betekent natte voetjes voor de kerels; Kap vind me schattig en is bang dat ik breek; fijne collega's zijn Amsterdam hatende racisten; mijn scholing is kut; de kap heeft korsakof; vliegende vissen komen op licht af en landen zo aan dek (ik had er 1 gevangen die heette filip); filipijnen eten alles dat ooit bewogen heeft; dolfijnen zijn bruinvissen en
daarmee de wakers van Neptunes, maar zijn snel afgeleid en spelen uren met de
boeggolf; foto's zijn te klein om een horizon op te zetten; als je naar boven rent om een walvis te zien kan je beter halverwege stoppen en om je heen kijken (ik heb ze allemaal gemist).
Nog even en ik word weer schoon, echt schoon, dat je niet nog olie in je porien hebt en je kleren niet nat zijn van het zweet. Dat je niet eerst moet checken dat je niet afgeeft voor je iets aanraakt, zo schoon!
Liefs 't meisie loos

2 opmerkingen:

  1. Ik heb gisteren een hapje Atlantische oceaan genomen op je gezondheid. Ole uit Andalusie. XX Gi.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve zeemerelmin,
    Ik heb geen google account, weet niet wat een url is, etcetera, en reageer dus maar als anonieme cybervreemde compuhater. M'n vorige bericht aan je verdween in de ruimte.
    Je schrijft zo prachtig dat ik droom over je volgende schip, met eenvoudige passagiers accomodatie...en zoniet een vriendelijk verzoek om bijtijds voor me te zoeken naar verstekelings-ruimte. Dat blauw, die horizon, de deining, filippen en dolfijnen...de zee. Hoog tijd dat ook ik weer eens verliefd word, met die blik van oneindig richting horizon.
    Schrijf zo door Merelmin.
    En aan de kade in Istanbul leg ik een rood lopertje voor je uit.
    Je pot

    BeantwoordenVerwijderen