Het eerste zweet in de bilnaad

Hoi, daar was ik dus alweer. Hier vandaag het eerste zweet in de bilnaad, zoals dat zo mooi heet, ervaren. Ik mocht de hele machine kamer dwijlen met een of ander chemicaal waar je een beetje licht in de knietjes en week in het hoofd van wordt. Ik heb hard gewerkt maar het is nog steeds niet helemaal af. Het schijnt dat we een overflow hebben gehad (alle drek die je zo netjes in het diepste van je schip verstopt komt weer overal vrolijk naar boven zetten) dus dat het daarom extra smerig was. Helaas is de meester een beetje ziek en heb ik niet meer achter hem aan gehobbeld maar alleen schoongemaakt. Vanmorgen was het even spannend want toen begonnen de motor te hunten en daardoor werdt het voltage van de asgenerator onstabiel en hadden we bijna een blackout, gelukkig konden we net optijd de hulpdiesel op het bord krijgen door het vermogen terug te nemen zodat de synchronisatie mogelijk was(sorry voor deze passage, moet er wel af en toe een technisch riedeltje tegen aan gooien) en hebben we geen moment in het duister gezeten alleen een tijdje met overal knipperlichtjes. Net een echte club beneden, knipperende lichten waardoor je geen moer ziet en oorverdovende, ritmisch bonkende alles overheersende bas geluiden waardoor een fatsoenlijke conversatie is uitgesloten en dan die warme klame lucht met die geur van dooie sigaretten...Trouwens ook wel het noemen waard, we varen naar het noordelijkste puntje van de oostzee wat betekend in deze tijd van het jaar dat we de hele nacht schermering hebben. Gisterenavond nog even met Jurre bij de kapitein op de brug naar buiten mogen gluren, onder het genot van een discussie over het onderwijs van tegenwoordig. Well my friends I bid you good night! Morgen misschien wifi-jen in het zeemanshuis!