Ninja Turtle's

Dag maatjes van de lage landen en daarvoorbij,Vandaag de dag bevind ik me in Hanko, hartstikke mooi allemaal, alleen geen zeemanshuis. Vandaar dat het zo lang duurde voordat mijn volgende blogje geschreven is. Ik zit op een uiterst streng mail ranstoen namelijk. Enfin hier ben ik dan toch. Er is zo veel te vertellen dat ik er bijna zwijgzaam van word. De meester waarbij ik in de leer was is nu al weer een tijdje van boord. Hij had ernstige longonsteking en moest met spoed terug naar Nederland. De nieuwe meester is een goeie mentor, hij heeft luid gniffelend ("dat's nou typisch A'dam!") mijn takenboek doorgenomen en gezegd dat ik maar eens aan het werk moest. Het eerste waar ik aan dacht toen ik de beste man zag was aan de ninja turtle's, hij heeft een vierkante kaalgeschoren kop en een lijf zo groot als een schild, bovendien laat hij zijn hoofd een klein beetje hangen waardoor er een bocheltje ontstaat waar het schild begint. Gelukkig begint het deuntje van de tekenfilm al weer te vervagen. Steeds meer begin ik echt mee te draaien met de klussen die gedaan moeten worden en ik vind het heerlijk. Mijn benen daarintegen beginnen al weer aardig blauw gevlekt te raken. Met elk stalen trappetje een nieuwe plek. Ik weet al aardig de weg en begin steeds beter te begrijpen wat er bedoeld wordt met alle handgebaren en het vage gemompeld dat door de kleppen heen mijn oren weet te bereiken. Ookal is het nog steeds wel zo dat ik soms minuten vragend in het gezicht van de tweede kijk (fillipijn) die alleen maar kan grijzen en me meesleept naar dat gene wat ik eigenlijk had moeten doen. Voor mijn verjaardag heb ik een hele mooie taart gekregen met roze lettertjes erop en afgelopen zondag hebben we biertjes gedronken en heb ik geleerd te klaverjassen, vraag me af of ik het me nog kan herrinerren en of ik het uberhaupt begrepen heb. Wat mist is het tikken van de regen, het geluk van warm met je voetjes onder de dekens gestoken met je boekje en thee op schoot luisteren naar de roffel van een goeie hollandsche bui. Vanavond varen we weer uit. Bunkeren in skagen(Denmark)en onze route naar Baltimore vervolgen. Eerste oversteek in hurricane season. Gelukkig heb ik mijn bord leeg en me niet geschoren dus is de kans op slecht weer minimaal. Harstikke bedankt voor alle lieve mails en reacties! Ik ben blij af en toe van jullie te horen, het liefst zou ik jullie allemaal meenemen om te laten zien wat ik hier nou zo mooi aan vind en dat ik niet, zoals kappi dat zegt, wil varen vanwege de mannen met baarden.